Czesław Kiszczak

Czesław Kiszczak był polskim żołnierzem, politykiem i działaczem komunistycznym. Po powołaniu na ministra spraw wewnętrznych, zarządził wprowadzenie stanu wojennego w grudniu 1981 roku. W 2007 roku Czesław Kiszczak był postawiony w stan oskarżenia za przestępstwa typu internowanie czy nakładanie na obywateli kary pozbawienia wolności za czyny wcześniej niekaralne. Polityk zmarł 5 listopada 2015 roku w Warszawie w wieku 90 lat. Pogrzeb odbył się na jednym z warszawskich cmentarzy prawosławnych bez asysty wojskowej. Czesław Kiszczak był żonaty z Marią Teresą Kisczak, z która miał syna Jarosława i córkę Ewę.

Imię i nazwisko: Czesław Jan Kiszczak
Data i miejsce urodzenia: 19 października 1925 roku w Roczynach
Data i miejsce śmierci: 5 listopada 2015 roku w Warszawie
Wykształcenie: Centralna Szkoła Partyjna PPR w Łodzi

Czesław Kiszczak tuż przed II wojną światową rozpoczął naukę w gimnazjum w Kętach, ale nie ukończył jej. W 1941 roku został wysłany na roboty przymusowe do Wrocławia, a po 2 latach trafił do obozu na Pustyni Błędowskiej. Czesław Kiszczak po ucieczce w rodzinne strony został złapany i wysłany do Wiednia do pracy na kolei.
Już w Austrii nawiązał kontakt z tamtejszymi działaczami komunistycznymi. Tuż po zakończeniu wojny Czesław Kiszczak powrócił do Polski i zapisał się do PPR, a następnie ukończył łódzką Centralną Szkołę Partyjną. Jego zaangażowanie w idee przyświecające innym politykom komunistycznym zostało docenione – coraz częściej otrzymywał trudne zadania, np. otrzymał pracę przy ambasadzie w Londynie. Czesław Kiszczak przebywając w tej placówce z determinacją rozpracowywał polskich żołnierzy na emigracji.
W 1978 roku Czesław Kiszczak awansował na zastępcę Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, a już rok później stał się szefem Wojskowej Służby Wewnętrznej. Po przejściu do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Czesław Kiszczak został ministrem.
Generał był uważany za bliskiego współpracownika, nawet prawą rękę Wojciecha Jaruzelskiego. Kiszczak został członkiem Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego, a także był współodpowiedzialny za przygotowanie oraz wprowadzenie stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku. Jednym z głównych koordynatorów zbrojnych działań przeciwko obywatelom Polski był gen. Florian Siwicki – bliski współpracownik Kiszczaka.
Generał Kiszczak był zwolennikiem siłowego tłumienia buntu działaczy „Solidarności”, wydał również rozkaz strzelania do górników z kopalni „Wujek”. Po upadku komunizmu, zasiadał przy Okrągłym Stole, a od 1990 roku pozostawał w stanie spoczynku.

Od lat 90. Czesław Kiszczak stawał przed sądem za swoją komunistyczną działalność. Ostatecznie, w 2012 roku zapadł wyrok skazujący generała za zbrodnię o charakterze zbrojnym i uczestnictwo w związku przestępczym. W czerwcu 2015 roku wyrok stał się prawomocny, ale ze względu na zły stan zdrowia, Czesław Kiszczak nie odbył kary.

Czesław Kiszczak zmarł w wieku 90 lat 5 listopada 2015 roku. Mimo walki wdowy Marii Kiszczak o wojskowy charakter pogrzebu, uroczystość odbyła się bez honorowej asysty 7 listopada na prawosławnym cmentarzu. Po śmierci Kiszczaka, w grudniu 2015 roku ukazała się jego biografia Cze. Kiszczak autorstwa Lecha Kowalskiego.

Czesław Kiszczak pochodził z rodziny robotniczej. Był synem Jana i Rozalii Kiszczaków, którzy prowadzili aktywną działalność komunistyczną. Ojciec był hutnikiem, matka pracowała na roli.
Czesław Kiszczak i Maria Teresa Kiszczak byli małżeństwem od 1958 roku do jego śmierci w 2015 roku. Doczekali się syna Jarosława i córki Ewy.
Maria Kiszczak zasłynęła ze spotkania z prezesem Instytutu Pamięci Narodowej Łukaszem Kamińskim w lutym 2016 roku, podczas którego chciała sprzedać za 90 tysięcy złotych dokumenty będące w jej posiadaniu po śmierci męża. Teczki dotyczyły współpracy Lecha Wałęsy ze Służbą Bezpieczeństwa. Po tym głośnym spotkaniu odbyło się oficjalne przeszukanie domu wdowy po Kiszczaku. W późniejszym czasie Maria Kiszczak tłumaczyła, że decyzja o wyjawieniu dokumentów związanych z legendą Solidarności powodowana była strachem o własne życie. Wiele przeciwników komunistycznej działalności Kiszczaka podnosi, że Maria Kiszczak chciała skompromitować byłego prezydenta i wybielić pamięć po mężu.
''Sławę'' Marii Kiszczak przysporzyła sesja zdjęciowa na kilka dni przed śmiercią generała w ich domu. Zarzuca się generałowej traktowanie choroby męża jako ''przepustki'' do medialnej kariery. Od tamtego czasu Maria Kiszczak wywołuje mieszane uczucia wśród rodaków swoimi kontrowersyjnymi wypowiedziami, w świetle których gen. Kiszczak był bohaterem narodowym oraz obalił komunizm i przez to zasługiwał na pochówek na Cmentarzu Powązkowskim wraz z honorami.