Greta Garbo: Aktorka, która nigdy się nie śmiała (ZDJĘCIA)
Dziś mija 109. rocznica urodzin jednej z najsłynniejszych gwiazd Złotej Ery Hollywood.
109 lat temu na świat przyszła Greta Lovisa Gustafsson, znana lepiej jako Greta Garbo. Trudne i samotne dzieciństwo doprowadziło do poważnego wyobcowania w dorosłym życiu, przez co nigdy nie zdecydowała się na założenie rodziny. Greta Garbo przetrwała w pamięci miłośników kina jako najsłynniejsza szwedzka aktorka.
Tęsknicie za takimi gwiazdami? W naszym cyklu będziemy je przypominać.
Szwedzka kariera Garbo zaczęła się w 1922 roku wraz z dostaniem się do Królewskiej Akademii Teatralnej. Cztery lata później w Niemczech poznała słynnego Louisa Mayera, właściciela wytwórni Metro-Goldwyn-Mayer, i wyjechała do Hollywood.
Do 1930 roku Greta Garbo grała wyłącznie w filmach niemych, jednak jej kariera nie załamała się po udźwiękowieniu obrazu. W 1931 roku wcieliła się w rolę słynnej Maty Hari, która przyniosła jej rozpoznawalność na całym świecie.
Greta Garbo urodziła się 18 września 1905 roku w Sztokholmie jako Greta Lovisa Gustafsson. Miała młodszą siostrę i starszego brata, ale szczęśliwe dzieciństwo skończyło się wraz z chwilą śmierci ojca. 14-letnia Greta nie miała szans na skończenie szkoły i poszła do pracy.
Przedostatni film z jej udziałem (Ninoczka z 1939 roku) reklamowano hasłem Garbo się śmieje!, co miało przyciągnąć widzów znających nieprzystępny i odpychający wizerunek Grety. Aktorka wycofała się z Hollywood dwa lata później i już nigdy nie wróciła do zawodu.
Życie prywatne Garbo przez lata było tematem plotek. Była biseksualna, nawiązała romans z Marleną Dietrich i pisarzem Johnem Gilbertem. Chociaż była o krok od małżeństwa, nigdy się na nie nie zdecydowała. Nie miała dzieci.
Zanim zaangażowała się świecie filmu, pracowała w domu towarowym. Niestety, wyrzucono ją stamtąd, bo... ukradła sukienkę. Rola w reklamie umożliwiła jej opłacenie kursu teatralnego, dzięki któremu zagrała kilka epizodów w różnych filmach.
Greta wiodła wyobcowany tryb życia. Unikała znajomych i nie lubiła pokazywać się publicznie. W kinie liczyła się z opinią nieprzystępnej i wyrachowanej kobiety.
Garbo była czterokrotnie nominowana do Oscara, ale statuetkę zdobyła dopiero w 1954 roku za całokształt swojej pracy. Zmarła w 1990 roku. Jej ciało skremowano i pochowano na cmentarzu w rodzinnym Sztokholmie.